یادداشتهایم در دهه هشتاد شمسی را مرور میکردم. متن زیر همچنان موضوعیت دارد:
1-ما عادت کرده ایم که جهان خارج را فقط غرب بدانیم و تصوری از شرق به عنوان بخشی دیگر از جهان نداریم. لذا در تمامی تعاملاتمان با مشرق نوعی ناپایداری وجود دارد. ما معمولا زمانی به شرق رو می آوریم که غرب راهمان نمی دهد. اما به محض اینکه لبخندی تصنعی از غرب ببینیم باز شرق را رها می کنیم. این رفتار در ت های مختلف اقتصادی فرهنگی و ت خارجی قابل مشاهده است. ما یک سال و نیم در کشور بااهمیتی مانند چین که قرارداد استراتژیک بالای هفتاد میلیارد دلار با ما بسته بود سفیر نداشتیم. در حالیکه تحلیلگران برجسته جهان گفته بودند با این پیمان عملا خطر حمله نظامی به ایران کاهش یافت. زیرا این کشور برای چین اهمیت استراتژیک پیداکرده است. بنده در آلمان بودم و می دیدم که دانشجویان آلمانی چگونه با اشتیاق در کشورهای آسیای مرکزی درس می خوانند و به آلمان بازمی گشتند اما در این ج با وجود همجواری با این کشورها و این همه پشت کنکوری و داوطلبان ادامه تحصیلات تکمیلی حرکتی دیده نمی شود. ما با فروش فرش زیر پایمان راهی اروپا، امریکا، استرالیا و دیگر کشورهای بلوک غرب می شویم در حالی که با وجود مزیت های بسیار تحصیلی در کشورهای اکو(بویژه حوزه شرقی آن) که هزینه تحصیل بسیار ارزان تر از ایران است اعتنایی به این کشورها نداریم. در حوزه اقتصاد نیز به همین ترتیب متأسفانه از دورترین نقاط کالا وارد می کنیم درحالی که همان کالا در مسافت بسیار نزدیک تر در کشورهای اکو وجود دارد. در یک کلمه علت مغفول ماندن شرق را با توجه به قرابت های فرهنگی غربزدگی می دانم. شما این حقیقت را دست کم نگیرید . به لحاظ سرمایه گذاری نیز مزیت های زیادی برای سرمایه های خرد و کلان در کشورهای اکو وجود دارد. کارگردر آنجا ماهانه سی دلار می گیرد . این کشورها زمین های کشاورزی بسیار حاصل خیز دارند و حاضرند با نازلترین شرایط در اختیاز سرمایه گذاری خارجی به ویژه ایرانی ها قرار دهند. از همه مهمتر کارخانه های زیادی هست که با فروپاشی شوروی تعطیل شده اندو اینک با بهترین شرایط به سرمایه گذار خارجی واگذار می کنند سرمایه گذاران خارجی نیز تا آنجا که از غربی ها بودند به احیای این کارخانه ها نپرداختند تا این کشورها بار دیگر سر بلند نکنند . به همین خاطر آنجا مجبور شدند برخی از کارخانه های خود را بفروشند. متأسفانه ما با وجود مقرون به صرفه بودن آنها را خریداری نکردیم. اما چین و هند به میزان فراوانی خریدند . این یکی از دلایل جهش اقتصادی دو کشور ترکیه و ترکستان است. که غالبا در تحلیل ها ذکرنمی شود من همان زمان و در سالهای اول فروپاشی شوروی آنجا بودم و مشاهده کردم که در مغاز ها همه چیز رنگ ایرانی دارد وکالای ایرانی با افتخار در فروشگاه ها عرضه می شود اما زمانی که موفق شدیم پایشان را به دلایل واهی قطع کنیم ترکیه و رژی صهیونیستی و امریکا و اروپا آنجا را پر از کالا کردند و تبلیغات شدیدی علیه ما شروع شد. البته خودمان به اندازه کافی بر ضدخودمان تبلیغ کرده بودیم ولی بمباران غربی و هم پیمانان آنها بعد گرایش مردم به ایران جریان را به حد کفایت رساند. چرا ما در کشورهای اروپایی نظیر آلمان نزدیک به 60 نفر پرسنل داریم در حالی که این رقم در تاجیکستان و ازبکستان و. از انگشتان دست نمی کند. اتحاد شوروی پیش از انقلاب سفارتخانه عظیمی با 300 نفر پرسنل داشت. مگر ایران برای شوری چه داشت؟
(آقای محمد رجبی مدیر کل موسسه فرهنگی اکو- در گفتگو با رومه ایران شماره 3774- 1/8/86 ص 19).
های ,ها ,کشورهای ,وجود ,آنجا ,سرمایه ,در کشورهای ,این کشورها ,با وجود ,وجود دارد ,کشورهای اکو
درباره این سایت